Moja książka nie jest katalogiem. Nie da się przecież opisać wszystkich nowinek. Musiałem dokonać ostrej selekcji i zaprezentować sprzęt, który uważam za najlepszy. Przedstawiam tylko rekomendowane nowości, ze szczególnym uwzględnieniem hitów 2012 roku. Zwracam też uwagę na produkty mające realne szanse na sukces w nadchodzącym roku. Niektóre modele broni czy optyki opracowano wcześniej, ale na nasz rynek trafiły dopiero teraz. Chciałbym, aby pozycja „Broń palna w Polsce” stała się wydaniem cyklicznym. Mam nadzieję, że nowe edycje będą coraz lepsze. Książkę dedykuję młodym adeptom sztuki łowieckiej. Darz Bór! Marek Myśliwski [www.merlin.pl, 2015]

Myślę, że byłbym kiepskim żołnierzem. Nienawidzę ścisłej hierarchii i bezwzględnego podporządkowania. Pewnie dlatego zamiast armii wybrałem studia socjologiczne, a później zawód dziennikarza. Ale zainteresowanie wojskiem nie pozostało bez wpływu na to, co robię. To dlatego jako korespondent znalazłem się w Afganistanie, a wcześniej w Iraku. Tym, co w wojnie interesuje mnie najbardziej, nie są techniczne aspekty militarnych operacji. W wojnie - tu trzeba nazwać rzecz po imieniu - pociąga mnie jej codzienność. Żołnierze nie tylko biorą udział w akcjach - częściej na nie czekają, korzystając z wątpliwych uroków bazy. A cywile nie zakopują się pod ziemię z intencją, by wygrzebać się po wszystkim. Próbują jakoś żyć. I o tym starałem się pisać. Marcin Ogdowski [www.empik.com 2016]

Pierwszy Samodzielny Batalion Rozpoznawczy wyrusza na wojnę do Afganistanu. W wyniku diabolicznego spisku trafia jednak na pola bitew Wojny Obronnej w roku 1939? Kwiecień 1943 roku. Uwięzieni w czasie żołnierze batalionu kontynuują walkę z niemieckim okupantem i chronią pozostałości sprzętu przed niemieckimi i sowieckimi agentami. Generał Rowecki, wspierany przez porucznika Wojtyńskiego, rozpoczyna negocjacje z Amerykanami starając się pozyskać ich wsparcie w zamian za technologię z przyszłości. Jednocześnie do Warszawy przybywa SS-Brigadeführer Jürgen Stroop z powierzoną mu osobiście przez Heinricha Himmlera misją przeprowadzenia ostatecznej likwidacji getta warszawskiego? [www.merlin.pl]

W obszernym czteroczęściowym cyklu została pokazana wielopiętrowa intryga polityczna, w której naprzeciw siebie stają: Polskie Państwo Podziemne, stalinowska Rosja, rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej i hitlerowskie Niemcy. Stawką w tej grze jest wiedza, o której posiadaniu marzą wszyscy. Wiedza na temat przyszłości. Oraz dominacjaw powojennym świecie. To porywająca opowieść o bohaterstwie i zdradzie, patriotyzmie i żądzy władzy, miłości i nienawiści, ale też o zderzeniu cywilizacji, zderzeniu mentalności, zderzeniu technologii dwóch różnych epok. Dramaty ludzi zagubionych w nie swoim czasie i nie swoim miejscu.

Kolejna mocna powieść Vladimira Wolffa, patriotic fiction najlepszej próby z Polakami w rolach głównych. Witold Nieć, publicysta Kadencję prezydenta Ukrainy Janukowycza szybko przerywa katastrofa lotnicza. Rządy jego następcy, Juszczenki, jeszcze szybciej kończy kula snajpera. Ukraina pogrąża się w okrutnej wojnie domowej. Gdy do Kijowa przybywa sekretarz stanu USA Hillary Clinton, by udzielić poparcia premier Julii Tymoszenko, zamachowcy znów atakują... Ameryka musi zareagować. Okręty VI Floty wpływają na Morze Czarne. Do baz w Turcji przybywają kolejne dywizjony F-15. Bitwa o Krym rozpoczęta. A nad Wisłą znów brzmią ułańskie trąbki: „Lwów zdobędziemy, Wilno odbijemy!”. Rosomaki przekraczają granicę. Ukraina nie jest sama. Lecz Rosja nie zamierza biernie czekać na rozwój wypadków. Zrobi wszystko, by jednak osiągnąć cel. To właśnie na taką chwilę przygotowała „Czerwoną apokalipsę”. [www.empik.com, 2015]

Świetna powieść political fiction, dynamiczna fabuła wciąga od pierwszych stron. Wolff po raz kolejny tworzy przerażająco realistyczny scenariusz. Piotr Langenfeld, korespondent wojenny Z niedowierzaniem patrzyłem to na telewizyjne doniesienia z płonących ulic Kairu, to na rękopis, który od jakiegoś czasu leżał na moim biurku. Wydaję tę książkę z obawą. O nas wszystkich. Sławek Brudny, wydawca Apokaliptyczna wizja zagłady świata może się ziścić już teraz. Płonie Kopuła na Skale i meczet Al-Aksa - na ich zgliszczach żydowscy ekstremiści chcą zbudować Trzecią Świątynię Jerozolimską. Przewrót w Egipcie zmienia układ sił w krajach islamu. Muzułmanie całego świata ruszają na świętą wojnę. Pod zieloną flagą Proroka jednoczą się pancerne zagony Egipcjan, Syryjczyków i Irańczyków. Naprzeciw abramsów i zulfikarów stają merkavy. Nadciąga Armagedon... Porucznik Wojska Polskiego Andrzej Wirski wraz ze swoim oddziałem komandosów znajduje się w Izraelu niejako przypadkiem. Podczas zamachu bombowego ratuje piękną Amerykankę. Na tym jednak jego rola na Bliskim Wschodzie się nie skończy... [www.merlin.pl]

W ogarniętym kryzysem świecie, nawet niewielka iskra może doprowadzić do wybuchu wojny światowej. Tęskniąca za imperialną potęgą Rosja zwraca oczy na daleką północ, ku mroźnej Arktyce. Ukryta głęboko pod lodem ropa naftowa stanowi dla Moskwy łup, którego zdobycie warte jest każdego ryzyka. Zapada decyzja i uśpiony gigant budzi się do życia, grożąc trwałą zmianą układu sił, a ciągle potężna machina wojenna byłego supermocarstwa szykuje się do przeprowadzenia akcji bez precedensu. Relokacje rosyjskich wojsk nie uchodzą oczom wywiadów Stanów Zjednoczonych iů Polski. Rozpoczyna się wyścig, którego stawką jest światowa hegemonia, ale i przetrwanie. Dawni przeciwnicy raz jeszcze zasiadają do pokerowej rozgrywki, która może ich poprowadzić do pełnej konfrontacji. Doniesienia TVN24? Na szczęście nie. To Vladimir Wolff szkicuje obraz globalnego konfliktu, którego scenariusz przeraża prawdopodobieństwem, a spójność i logika zaprezentowanej sytuacji powinny poruszyć nie tylko politologówů äPółnocny sztormö to thriller polityczno-militarny przywodzący na myśl najlepsze odsłony gatunku. Ta powieść mogłaby być dziełem Toma Clancy'ego czy Larry'ego Bonda, ale powstała w Polsce, w kraju, który choćby z racji swojej burzliwej historii zasługuje na głos w literaturze tej klasy. Vladimir Wolff udowadnia, że stać go na grę w pierwszej lidze i taki właśnie jest äPółnocny sztormö: fascynująco pomyślany, rewelacyjnie poprowadzony, trzymający w napięciu i wciągający. Coś jeszcze? Oczywiście! Nie można nie wspomnieć o najważniejszej cesze powieści Wolffa, a mianowicie leżącej u jej zarania szerokiej wiedzy autora. To się czuje podczas lektury: ani świat polityki, ani technologie militarne nie są tajemnicą dla autora. Fabuła jest najsilniejszą stroną äPółnocnego sztormuö, ale nie jedyną silną. Dobre wrażenie robi także warsztat pisarski Vladimira Wolffa. Autor umiejętnie rozpisuje opowieść na wiele wątków, daje pole do popisu licznym bohaterom, a uzyskany wielogłos jest spójny i sensowny. To jest szkoła mistrzów gatunku: tak pisane były najlepsze powieści spod znaku military thriller czy political fiction, a więc Wolff wstępuje w ślady dobrze odciśnięte i pewne. Nie gorzej przedstawiają się inne detale: dialogi czy konstrukcje bohaterów (tutaj, co prawda widać pewną schematyczność i papierowość, ale w granicach tolerancji). äPółnocny sztormö czyta się doskonale. Werdykt? Thriller polityczno-militarny nie umarł. Jeśli już, to właśnie jesteśmy świadkami jego triumfalnego odrodzenia. [www.gildia.pl]